Al jong had ik een grote liefde voor tekenen. Het had voor mij iets magisch . Op mijn 17e overwoog ik kunstacademie, maar zoals dat in die tijd ging werd dat thuis niet aangemoedigd. Ik koos voor de zorg. Op mijn 25e volgde ik teken- en schilderlessen. Deze liet ik schieten voor een andere liefde: spelen in een bandje. In 2019, op mijn 47e, besloot ik het tekenen weer op te pakken. In eerste instantie digitaal. Sindsdien maakte ik vooral dierenportretten, meestal in opdracht. Inmiddels experimenteer ik ook volop met pen en inkt.